Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
To trzeba wiedzieć:
Reklama

To Pani Iwona i jej empatia– czyli czy ta szkoła, te dzieci są dla niej wszystkim!

Posiada nie tylko złote serce do pracy z tymi dziećmi. Znany amerykański pisarz Dann Wells zwykł mówić, iż taki dar jaki posiada Pani Iwona, pozwala ludziom odbierać emocje innych, tak jak uszy odbierają dźwięki, bez niej jesteś emocjonalnie głuchy… To empatia. Dzieci swoją Panią wręcz kochają.
To Pani Iwona i jej empatia– czyli czy ta szkoła, te dzieci są dla niej wszystkim!

 

Kacprów trzech, Kuba, Miłosz i Wiktoria

 

Dziś Wielkopolskie Samorządowe Centrum Edukacji i Terapii w St. Łubiance pod patronatem Urzędu Marszałkowskiego w Poznaniu, funkcjonuje jako szkoła już kilka lat. Wcześniej placówka, pod innym szyldem, spełniała swoje uczelniane działania bardzo dużo czasu.

Tak czy inaczej szkoła w Starej Łubiance jest bardzo znanym w regionie ośrodkiem szkolnym, posiadającym bardzo bogaty zakres nauczania.

Wśród wielu projektów jest m.in. Szkoła Specjalna. Przysposabiająca do Pracy.

Do szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy mogą uczęszczać uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz z niepełnosprawnościami sprzężonymi.

Warto dodać, iż edukacja w tej szkole obejmuje nie tylko funkcjonowanie osobiste i społeczne, ale także zajęcia rozwijające komunikowanie się, zajęcia kształtujące kreatywność, przysposobienie do pracy, wychowanie fizyczne, religię oraz rewalidacja.

Nauka w takiej szkole trwa 3 lata, a klasy liczą od 6 do 8 uczniów.

 

-  To nie przypadek, że trafiam na taką grupę. To magnez głownie w postaci wychowawczyni tej klasy, którą  jest Iwona Miedzińska - nauczyciel dyplomowany, oligofrenopedagog, tyflopedagog, nauczyciel-terapeuta dziecka z autyzmem, terapeuta Metody Tomatisa, z którą i jej podopiecznymi miałem satysfakcję współpracować za dobrych czasów w Rzadkowie.

Dzisiaj u tej niezwykłej kobiety, ba mającej ponad 30 letnie doświadczenie, w jej załodze klasowej, u trojga uczniów występuje niepełnosprawność sprzężona, tj. niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym i autyzm, a u dwóch uczniów niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym i niepełnosprawność ruchowa,w tym z afazją.

Ten zespół jest zróżnicowany pod względem emocjonalnym, intelektualnym oraz różni się aktywnością  podczas zajęć.

W sumie - jak uważa Pani Iwona: uczniowie są zgrani i chętnie spędzają ze sobą czas. Lubią sobie pomagać, mają dużo empatii. Chętnie przychodzą do szkoły i pomimo swoich niepełnosprawności starają się być jak najbardziej samodzielni. Pomimo tego wszyscy potrzebują dużego wsparcia ze strony nauczycieli podczas zajęć.

Chcę się więcej o nich dowiedzieć, poznać je bardziej, staram się zaskarbić ich przyjaźń!

Na pierwszy rzut oka rzuca mi się Wiki, prawdziwy rodzynek w tym gronie. Wiktoria ma już 18 l, jest miłą sympatyczną dziewczyną, lubianą przez kolegów w klasie.

Iwona dodaje: Lubi pomagać innym, jest troskliwa i opiekuńcza. Czasami wycofana, potrzebuje wtedy zrozumienia i wsparcia. Bardzo lubi muzykę disco polo, taniec, zajęcia ruchowe oraz zajęcia kulinarne. Jest bardzo dumna z wykonanego przez siebie zadania i cieszy się z każdej pochwały. Lubi, gdy poświęca jej się czas.

Najstarszy z Kacprów to 21 letni młodzieniec. Jest raczej spokojnym i przyjacielskim uczniem, pracowitym, ale małomównym. Lubi zajęcia praktyczne, naśladuje czynności nauczyciela, zadania wykonuje bardzo starannie.

Iwona podkreśla: Wszystkie zadania stara się wykonać do końca. Bywa uparty ( a kto z nas nie?  ). Polubił zajęcia na szkolnej siłowni. Fascynuje się pociągami, samolotami i komputerami.

Moja rozmówczyni o pozostałych uczniach mówi inny: Kacper (16 l.) to miły, spokojny i sympatyczny uczeń. Jest chłopcem zdyscyplinowanym i obowiązkowym. Bardzo poważnie podchodzi do każdego powierzonego mu zadania. Lubi zajęcia ruchowe. Zajęcia praktyczne są dla niego dużym wyzwaniem. Stara się być bardzo samodzielny i cieszy się z najmniejszego sukcesu. Bardzo lubi gry planszowe (potrafi przestrzegać zasad gry). Jego ulubionym sportem jest piłka koszykowa. Trenuje aikido (są to zajęcia pozalekcyjne).

Kacper (16 l.) to wesoły , koleżeński, energiczny i zawsze uśmiechnięty chłopak. Nie lubi nudy. Nie ma problemów w kontaktach  z rówieśnikami i dorosłymi. Jest bardzo ufny. Lubi pomagać. Jest bardzo pracowity, ale niepowodzenia go zniechęcają, dlatego tak ważne jest wsparcie

i pochwały, które działają na niego bardzo mobilizująco. Zajęcia praktyczne kulinarne, jaki majsterkowanie dają mu dużo satysfakcji.  Bardzo lubi zajęcia ruchowe. Interesuje się sportem. Gra w piłkę nożną.

Jakub (22 l.) to pogodny, miły i uśmiechnięty uczeń. Przestrzega zasad obowiązujących w grupie. Chętnie uczestniczy we wszystkich zajęciach edukacyjnych. Oczekuje wsparcia ze strony nauczycieli. Często podejmuje kontakty z rówieśnikami, lubi z nimi rozmawiać, opowiada kolegom o tym, co go interesuje. Jeździ rowerem trójkołowym. Pasjonuje się oglądaniem seriali, słuchaniem muzyki (Krzysztof Klenczon, Beatlesi, Czerwone Gitary). Lubi kabarety. Ulubione dyscypliny sportowe to: bocce, nartorolki, badminton. Jakub ma również osiągnięcia sportowe, m.in.: 5-7 V 2022 r. -  udział w XII Ogólnopolskich Letnich Igrzyskach Olimpiad Specjalnych w Rybniku – zdobywca złotego medalu w dyscyplinie Bocce w grze indywidualnej oraz złotego medalu w grze deblowej.

Miłosz (16 l.) to kontaktowy, miły, pogodny i bardzo zdyscyplinowany chłopak. Jak każdy uczeń w tej klasie, lubi zajęcia sportowe. Stara się wykonywać wszystkie zadania poprawnie. Pochwały motywują go do dalszej pracy. Jest przewodniczącym klasy, a do powierzonej funkcji podszedł bardzo poważnie. Chętnie uczestniczy we wszystkich zajęciach w szkole. Jego zainteresowania to:  wycieczki rowerowe; obserwacja przyrody przez lornetkę;  obserwacja nieba przez teleskop.

Mariusz Markowski


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz

Komentarze

Monia 02.10.2024 13:09
Ja niestety nie mam dobrego zdania o tej kobiecie, wchodzi ze swoimi brudnymi butami w szlachetne życie ludzi. Mało tego nie dość , że w chodzi w życie, to jeszcze wywleka na zewnątrz nieprawdziwe informację. Zero profesjonalizmu jak wiejska plotkara. Przykre, że tacy ludzie są wśród nas.

Ojciec 03.03.2023 18:20
Ludzie są jacyś dziwni jest tak cudowna kobieta która poświęca swój czas zdrowie i wiedzę którą przekazuje uczy jak mają sobie radzić w dorosłym życiu mimo swoich problemów zdrowotnych komentarz kogoś takiego kto broni swoją koleżankę nie podpierając się niczym nie powinien się wogole wypowiadać a koleżanka może powiedzieć wszystko jak chce się wyżalić

Dyrektor 03.03.2023 17:15
Najlepiej nie przejmować się wpisami nieudaczników. ludzi, który nic nie osiągnęli a niby będąc nierozpoznawalni (tak im się wydaje) próbuja wylac swoją zazdrość. Pani Iwono proszę robić swoje i nie zważać na szczekot małych piesków...

Mama Kacpra 03.03.2023 11:30
Ja jestem mamą chłopca którego wychowawcą jest Pani Iwona i mogę śmiało powiedzieć że trafiliśmy do świetnej szkoły i do klasy której wychowawcą jest Pani Iwona.to nauczyciel z powołaniem który poświęca pracy z dziećmi z niepełnosprawnością całe serce.my jako rodzice chyba najlepiej wiemy jaka jest Pani Iwona nasze dzieci spędzają z nią wiele godzin i są zadowolone i chętnie idą do szkoły.

Mama Kacpra L. 03.03.2023 09:19
Jestem mamą syna, którego wychowawcą jest Pani Iwona, nigdy nie spotkałam tak wspaniałego wychowawcy, który dba o nich, troszczy się i przedewszystkim uczy. Jestem bardzo wdzięczna za to, jak pracuje Pani z moim synem i jakiej wiedzy sie nauczył dzięki Pani. Bardzo dziękuję za wszystko i prosze pracowć tak dalej i nie przejmować się opiniami tych, którzy nie wiedzą ile Pani wklada swojego wysiłku w prace z moim synem i pozostałymi uczniami swojej klasy.

Zła matka 03.03.2023 08:41
Brak mi słów na ten bezpodstawny komentarz dotyczący Pani Iwony.Ja jako rodzic dziecka niepełnosprawnego jestem jej wdzięczna za pomoc,opiekę i serce dla naszych dzieci... Jest mi naprawdę przykro że ktoś próbuje zniszczyć świetną robotę i nauczyciela który poświęca całe swoje życie zawodowe i prywatne dla dzieci Pani Iwono my jesteśmy z Panią proszę się nie zamartwiać i dalej robić swoje.

Karolina - mama Kuby 03.03.2023 07:50
Podpisuję się obiema rękami pod tym artykułem jako mama Kuby i jednocześnie nauczyciel z wieloletnim stażem. To wspaniała kobieta, prawdziwa matka dla naszych dzieci. Mój Kuba jest bardzo szczęśliwy i zadowolony, dzięki pani Iwonce cieszy się z każdego dnia w szkole! Każdego ranka z chęcią wstaje i jedzie 30 km do szkoły, gdzie ma przyjaciół i nauczycieli, którzy go wspierają (pani Iwona pracuje nawet Metodą Tomatisa!!!!). Pani Iwonko! Serdecznie dziękuję za wszystko, co Pani robi dla Kuby i innych uczniów. Ze zdziwieniem przeczytałam jakiś dziwny komentarz pod artykułem! Jako dyrektor szkoły doskonale wiem, że nie wszyscy nadają się do zawodu nauczycielskiego (tu potrzeba takich ludzi jak pani Iwona!!!), nie każdy stażysta musi zostać w zawodzie, a już zwłaszcza trzeba mieć predyspozycje do pracy z takimi dziećmi jak nasze. Może lepiej nie pisać nic, nie znając dobrze sprawy. Nie chciałabym, żeby ludzka zawiść zniszczyła dobrą robotę, jaką robi pani Iwona! Raz jeszcze dziękuję (również za piękny artykuł, bo takich ludzi trzeba wspierać i promować).

delikwent 02.03.2023 00:22
Spotkać się z Szalbierzem na korytarzu sądu okręgowego, to jest horror.

Świadek 28.02.2023 20:44
Niesamowite. Szczególnie ta empatia p. Iwony. Zakładam, że tą samą empatią kierowała się w odniesieniu do młodszej koleżanki z pracy, kiedy była jej opiekunem stażu. Prawdziwy skarb (nie szczędząc w tym momencie sarkazmu). Coś się zmieniło, czy to laurka na zlecenie?

Obserwator 01.03.2023 22:32
Ta koleżanka przeżyła prawdziwy horror, oczywiście dzięki empatii Pani Iwony.

Ktos 03.03.2023 08:29
Trzeba miec najpierw dowody na to czy naprawde tak to wygalda widzialam nie raz zaangarzowanie p.Iwony nie raz a na koniec chciala bym uprzedzic ze bez podstawne oskarzenia sa karalne bo jezeli kolezanka ma cos do powiedzenia niech powie prosto w oczy a nie robi to przez znajomych

Ostatnie komentarze
Autor komentarza: MieszkaniecTreść komentarza: Tak tak, ci co najwięcej narzekali ze nie pójdą pomagać, poszli bo za darmo ogrodzenie i drewno z rozbiórki xd a brama i tak zamknięta bo ponoć kradzieże i wandalizm. Ĝ*wno prawda alarm jest a i tak od otwarcia brama zamknietaData dodania komentarza: 26.11.2024, 18:36Źródło komentarza: Chlebno rozkwita dzięki wspólnym siłomAutor komentarza: Rychu z grobuTreść komentarza: O torbach jako miejscu narażonym na przysiadanie wielką dupą pisywał Mariusz Szalbierz w jednym z odcinków cyklu "Szydercy". Dawał rady, żeby czasem rozprostować, z pewnością sfałdowany organ, szczególnie po długim przesiadywaniu na tym szczególe anatomicznym.Data dodania komentarza: 23.11.2024, 13:44Źródło komentarza: "Szydercy" - odcinek 22.Autor komentarza: antysemiciTreść komentarza: Ostatni gest tych dwóch obrzępałów wskazuje, że mogą być pochodzenia semickiego, albowiem mają wydatne kciuki, co jest charakterystyczną cechą antropologiczną tej grupy etnicznej.Data dodania komentarza: 23.11.2024, 13:38Źródło komentarza: "Szydercy" - odcinek 22.Autor komentarza: kij bejzbolowyTreść komentarza: Redaktor z wiochy wydający ostatnie tchnienia swojego miesięcznika ulotki, jako wielbiciel wszelkich zdziczałych form muzycznych, mógłby pójść na całość i zainstalował sobie w portkach Sztywny Pal Azji. To by mu zapewniło powodzenie przy manipulacjach u zbiegu ud z każdej strony, szczególnie w razie spotkania Arkadiusza Kluka - pederasty w Grupy Stonewall.Data dodania komentarza: 23.11.2024, 13:30Źródło komentarza: "Szydercy" - odcinek 22.Autor komentarza: minus ujemny to plusTreść komentarza: lemanowicz nie jest zainteresowany problemami usztywniania części. Byłby kontent, gdyby dowiedział się o peregrynacji redaktora z wiochy na peryferiach do parku sztywnych jako trupa miejsca wiecznego spoczynku koło metrykalnego, ustalonego administracyjnie tatusia.Data dodania komentarza: 23.11.2024, 11:13Źródło komentarza: "Szydercy" - odcinek 22.Autor komentarza: plus dodatniTreść komentarza: Informuje się starca lemanowicza o całkowitym braku erekcji... To stały fragment gry u impotentów intelektualnych.Data dodania komentarza: 20.11.2024, 12:04Źródło komentarza: "Szydercy" - odcinek 22.
Reklama
Reklama